Maen FLORIN
Beeldend kunstenaar
° Kleine-Brogel (B) 1954
Woont en werkt in Schelderode nabij Gent.
Maen Florin studeerde beeldhouwkunst aan de Koninklijke Academie van Antwerpen en aan de Sint Lucas Hogeschool in Gent.
Sinds het midden van de jaren 1980 beeldhouw ik in verschillende materialen, waaronder brons, polyester, textiel en gips. Sinds 2015 leg ik me echter vooral toe op keramiek en maak ik monumentale werken in mijn atelier in Schelderode bij Gent.
Tussen visie en ervaring probeer ik een nieuw beeld te projecteren van een wereld in transformatie. Ik haal mijn inspiratie uit alle levende dingen en word gevoed door de relaties die geweven kunnen worden van het ene wezen naar het andere.
Mijn sculpturen zijn archetypen van een wereld die ik zie als een immens podium waarop de menselijke komedie zich afspeelt.
Mijn personages verschijnen vaak zwevend, melancholisch, in introspectieve verschijningen. Ik probeer diepe gevoelens vast te leggen in de uitdrukkingen op hun gezichten. Als je in hun hoofd kijkt, verschijnt er een heel leven. Je kunt je het leven en de gevoelens van het personage voorstellen, hun kwellingen, mislukkingen en hoop. De hoofden zijn geen portretten, maar archetypes. Melancholie schuilt achter hun gesloten ogen; ze zijn de ambivalentie van onze positie in de wereld: monsterlijk en mooi, sterk en kwetsbaar. Deze levensgrote keramische hoofden worden direct uit klei gevormd en met glazuur beschilderd.
Onlangs, in 2020, ben ik begonnen aan een aantal nieuwe iconen. Deze fantasmagorische wezens symboliseren de door de mens veroorzaakte mutaties die leiden tot radicale transformaties van het milieu. In tegenstelling tot de beelden die ik de afgelopen jaren heb gemaakt en die uitsluitend mannelijke gezichten tot onderwerp hadden, zijn de vormen van deze sculpturen vrouwelijk en beschermend, en symboliseren ze de voedende kracht van de natuur.
Ze symboliseren de voedende, omhullende en moederlijke kracht van de zee.
Ik word sterk gemotiveerd door het creatieve proces waarin intuïtie, toeval en materie op elkaar inwerken.
Als beeldhouwer is klei altijd heel belangrijk voor me geweest, maar altijd als tussenmateriaal voor het ontwerp en niet als eindproduct. Tegenwoordig is klei het uiteindelijke materiaal, veel directer en spontaner. En dankzij mijn ontwikkelde proces van glazuren, aangebracht in transparante, aquarel-achtige lagen, opent zich een extra dimensie, met meer expressie, meer diepte, wat leidt tot completere sculpturen.
Teksten
2023 Guy Duplat – Maen Florins vreemde paradijs – La Libre Belgique
2023 Christine Vuegen – Maen Florin Strange Paradise, ISELP Brussel – Glean nr1
2023 Persbericht ISELP – Maen Florin Strange Paradise
2023 Jenna Darde – Pacific (Le Voyage à Nantes)
2023 Jenna Darde – Commedia (Le Voyage à Nantes)
2023 Catherine Henkinet – Hybrides – Na de vloed
2022 Johan September – Out of Paradise
2022 Emmanuelle Indekeu – Fundamental Occurences (fr)
2021 Jean Michel Bottequin – Histrion
2021 Jozefien Van Beek – De puppet master in Maen Florin
2021 Maen Florin – Gids Beaufort
2020 Koen Leemans – Playing at being Human
2019 Annelies Vanbelle – Maen Florin, de solide stem van breekbare beelden – The Art Couch
2018 Hans Martens – Paradox en ambiguïteit
2018 Erno Vroonen – Enkele reflecties bij de tentoonstelling Illusion van Maen Florin
2017 Stefan Hertmans – Het gebochelde mannetje diep in ons
2017 Marc Ruyters – Over terugkijken en zwijgen
2017 Guido De Geyter – De kracht van onvolmaaktheid: de visionaire beelden van Maen Florin.
2016 Johan Debruyne ‘De kracht van het mededogen’ – Een thuis voor de creaturen van Maen Florin – Hart – Kunstenfestival Watou (pdf)
2016 Koen Van Boxem – Requiem voor Watou – De Tijd (pdf)
2015 Ann De Winne – La commedia
2013 Marc Ruyters – Elk met onze eigen kwetsuren – H ART
2013 Hans Martens – Maen Florin: Silent Conversation
2010 Frank Maes – Spiegeltje, spiegeltje. Over de recente sculpturen van Maen Florin